Strandje, zonnetje en meer zomerse verhalen

Zo inmiddels is het alweer woensdag. We zitten al bijna op de helft van deze overweldigende reis.
Gisteren zijn we begonnen aan de rit tussen Hue en Hoi An. Het was maar een kort tripje, maar dat hebben we onderbroken door een paar stops. Een ervan waren The Marble Mountains. Te beginnen met een stikdonkere grot, hier en daar bijgelicht door een mager peertje. Trapjes op en af, bedenk donker, nat en glibberig. En door de hoge vochtigheid, zweet je je het ongans!! Soms kruip, sluip door nauw smalle gangen en dan kwam je ineens in een super grote zaal, waar het stikte van de vleermuizen. En dan kon je nog met een supermoderne lift naar boven waar je nog eens 5 grotten en 3 pagodes kon bewonderen. Ook dat hebben we nog gedaan (op de grotten na dan want 1 vonden we voor 1 dag meer dan genoeg).
Hoi An is een prachtig klein stadje met een hele relaxt sfeertje. Je voelt dat meteen als je de straat oploopt. Bij binnenkomst viel ons allen meteen op dat dit hotel een zwembad heeft. Na de kamerverdeling zijn we eerst met de pendelbus richting centrum getogen, na wat rond gewandeld te hebben en de plaatselijke middenstand te hebben bekeken zochten de mannen een leuk restaurantje uit. Dat bleek later niet zo goed uit te pakken voor moi, want na het eten van een paar vegetarische baggervette springrolls bleken die niet zo goed te vallen. Wij togen terug naar het hotel en Gerrry en ik zijn gelijk het bad onveilig gaan maken en na wat baantjes liet ook Jan zich zien voor wat gespetter en geplons. Dat was erg verkwikkend. Maar een uur of 2 later net voor we weer met de shuttlebus richting centrum gingen voelde ik me niet ze lekker. Misselijk!!
Maar omdat er precies die avond een feest was (overal brandende lampionnen i.v.m. volle maan) besloot ik toch de gok te wagen. Het was echt een feeëriek gezicht. Bij het water verkochten mensen kleine papieren bakjes met een kaarsje erin (1 dollar en er viel dit keer niet af te dingen) die laat je dan vervolgens in het water zakken en stel je voor, honderden van die bakjes in een stikdonker dorp op het water. Echt prachtig, maar inmiddels had ik zware maagkrampen gekregen, dus besloten Ger en ik terug te gaan (met pijn in t hart)!! En toen werd het een lange avond en nacht. Vervolgens heb ik de hele avond en nacht overgegeven en ben ik aan de diarree geweest, een voedselvergiftiging dus. Ik kan me niet herrinneren wanneer ik zo ziek ben geweest. In middels is het woensdagmiddag en heb ik net een kopje bouillon gemaakt en opgedronken. Ik hoop dat het vanan nu een stuk beter zal gaan. Vanavond maar eens kijken wat er op het menu staat. Vanochtend zijn Jan en Elly met de fiets op peddel gegaan en zijn Gerry en ik met de fiets naar Hoi An geweest. Ger is momenteel met de fiets naar het strand om wat zand te verzamelen voor zn inmiddels beruchte zandcollectie. Als hij terugkomt gaan we even zn slippers ophalen, die heeft hij vanochtend besteld. Die worden volledig op maat gemaakt in pak m beet n uurtje of 6 voor maar 15 dollar.
Morgenochtend hebben we nog wat uurtjes in Hoi An en morgenmiddag vliegen we naar Ho Chi Min City, de laatste stop in Vietnam.
Wat een prachtig land en wat een prachtige mensen, het moest alleen niet zo warm zijn hier!!